منطق به مثابه روش شناسی پژوهشهای فلسفی

روش­شناسی پژوهش فلسفی سبب تقویت انگیزه، افزایش توانایی درک مفاهیم، تفکر خلاق و مهارتهای تحلیل داده‌ها با هدف تقویت فرآیند تفکراستدلالی برای انجام­ پژوهش فلسفی می‌شود. نتیجه­بخشی و هدفمندی تحقیق فلسفی، مرهون تحقیق درست (اثربخشی) و درست­تحقیق­کردن (کارایی) است که باعث بهره­وری آن می­شود. اثربخشی زمانی تأمین می­شود کهارزیابی منجر به طرح تحقیق به­درستی رعایت شود که دربرگیرنده هدف، ضرورت، مسائل، فرضیه، پیشینه و روش تحقیق است. رعایت ارزیابی­ مستلزم کارایی نیز منجر به برخورداری از استحکام و روشمندی، ابزار مناسب اصول و فنون تحقیق، سرعت توأم با دقت می­شود. در این طرح، پژوهش همان فکر، و روش پژوهش هم صورت فکر است؛ ازاینرو علم منطق به­عنوان ضامن صحت صوری فکر را می­توان متدولوژی پژوهش فلسفی معرفی کرد. لذا کوشش ما براین­است که بتوانیم به روش تحقیق جامعی دست یابیم که اصول و فنون امروزی پژوهش را درتناظر با مبانی منطقی مورد توجه قرار داده و آن را به­عنوان چارچوب روش تحقیق علوم عقلی عرضه نماید. درواقع «روش­شناسی پژوهشهای فلسفی» تجلی چهره جدیدی از هویت ابزاری­بودن منطق و جنبه مهارتی آن است؛ یعنی مباحث منطقی مانند تعریف فکر و مراحل آن، اصول مطالب  و ... درحکم معیاری است که پژوهشگر فلسفی در سامان دادن به پژوهش خود از آن باید استفاده کند.